Początki szkolnictwa zawodowego w Szczucinie sięgają jeszcze czasów przedwojennych. W roku 1934 powstała przy siedmioklasowej Szkole Powszechnej w Szczucinie Dokształcająca Szkoła Zawodowa zorganizowana przez ówczesnego kierownika Szkoły Powszechnej - Jana Kościńskiego. Przetrwała ona do 1939 roku , tj. do wybuchu II wojny światowej. Uczniowie tej szkoły odbywali praktyczną naukę zawodu u prywatnych mistrzów, a teoretycznie dokształcali się w szkole. Nazywano ją popularnie " wieczorówką ", gdyż nauka odbywała się trzy razy w tygodniu w godzinach wieczorowych lub " przemysłówką ".
Powojenna historia szkoły nierozerwalnie łączy się z sylwetką pioniera szkolnictwa podstawowego i zawodowego w Szczucinie, człowieka o nieprzeciętnej osobowości, entuzjasty i społecznika, jej założyciela - Jana Rutyny.
Już u lutym 1945 r. objął stanowisko dyrektora szkoły podstawowej, a od września rozpoczął organizowanie szkoły zawodowej. Nauka w Dokształcającej Szkole Zawodowej, bo taką nazwę otrzymała, rozpoczęła się dokładnie 06 października 1945 r.
Pierwsze grono pedagogiczne to:
1. Julia Pudło
2. Janina Zientara
3. Józefa Wójtowicz
4. ks.Walenty Klimek
5. dyr. Jan Rutyna
W pierwszym roku zgłoszono do Kuratorium Okręgu Szkolnego w Krakowie 23 uczniów. Szkoła nie miała własnego budynku ani sprzętu, mieściła się przy Szkole Podstawowej. Nauka odbywała się dwa razy w tygodniu tj. w poniedziałki i piątki po południu od godz. 1400 do 1830. Przedmioty nauczania to: język polski, historia z geografią, rachunki, kreślenia geometryczne, wiadomości ogólnozawodowe i religia.
Dzięki staraniom dyrektora Jana Rutyny w 1946 r. otrzymano pewne fundusze na zakup sprzętu szkolnego i księgozbioru do biblioteki. Jednak, jak odnotowuje kronika szkoły oraz jak wspomniał w swoim życiorysie Jan Rutyna, nastawienie miejscowych władz do szkoły było raczej negatywne. Dyrektor nie zważając na trudności rozwijał szkołę przy pomocy uczniów i rodziców.
Aż do roku 1947 grono pedagogiczne rekrutowało się spośród nauczycieli Szkoły Podstawowej. W roku 1947/48 Dokształcająca Szkoła Zawodowa została przemianowana na Publiczną Średnią Szkołę Zawodową i otrzymała pierwszy własny sprzęt tj. ławki, stoliki uczniowskie, biurko. W dalszym ciągu nie miała ona swych własnych pomieszczeń.
Dopiero w roku szkolnym 1949/50 szkoła otrzymała do własnego użytku mały lokal, w którym umieszczono bibliotekę i kancelarię. Dyrektor Jan Rutyna rozpoczął starania o przydział terenu z byłego majątku Lubomirskich wraz z budynkami, które po wielu perypetiach zostały uwieńczone sukcesem.
W roku 1950/51 zostały uruchomione warsztaty szkolne, początkowo w prywatnym pomieszczeniu, a w roku następnym w wyremontowanym budynku stajni na terenie majątku. Warsztaty były sukcesywnie doposażane w maszyny i urządzenia.
W roku 1951/52 zmieniono nazwę szkoły na Zasadniczą Szkołę Metalową. Stała się atrakcyjną placówką kształcenia wśród społeczeństwa, gdyż absolwenci otrzymywali pracę w Zakładach mieleckich i cenieni byli jako dobrzy fachowcy.
Gdy w roku 1960 Szczucin dotknęła wielka powódź, mieszkańcy schronili się na terenie obiektu szkolnego i parku, gdyż tu woda nie doszła.
W roku 1960 szkoła kształciła młodzież w zawodzie ślusarz. W roku 1960/61 powiększyła kierunki kształcenia o dział: krawiec lekki damski.
W roku 1961/62 znów zmieniono nazwę szkoły, tym razem na Zasadniczą Szkołę Zawodową.
W dniu 27 lutego 1962 roku powołano komisję lokalizacyjną do budowy nowego obiektu szkolnego. Budowę rozpoczęto dopiero w kwietniu 1965 roku. W pracy pomagali uczniowie, ich rodzice oraz nauczyciele.
W roku szkolnym 1966/67 otwarto nowe kierunki kształcenia w szkole tj.: ślusarz mechanik, mechanik kierowca pojazdów samochodowych, mechanik rolniczy.
Trwały energiczne prace przy budowie całego kompleksu budynków szkolnych. Budowę szkoły zakończono w grudniu 1966 roku. Naukę w nowym obiekcie młodzież rozpoczęła 13 lutego 1967 r.
15 grudnia 1966 r. rozpoczęto budowę warsztatów szkolnych, a 15 maja 1967 r. budynku mieszkalnego dla nauczycieli.
Budowę internatu rozpoczęto jeszcze w sierpniu 1966 roku. ukończono ją w styczniu 1968 i w tym samym miesiącu przyjęto młodzież. W maju 1968 roku oddano do użytku budynek mieszkalny, a warsztaty dopiero 18 czerwca 1969 roku.
Przełomową datą dla szkoły był rok 1968. Z dniem 1 września w szkole zawodowej utworzono kierunek elektryczny - specjalność elektromonter oraz powołano Technikum Mechaniczne o specjalności budowa maszyn.
Po raz pierwszy zaistniała więc w Szczucinie szkoła średnia. Do pracy przybyli nowi nauczyciele z pełnym wyższym wykształceniem. Dyrektorem szkoły od tego roku został mgr inż. Jan Szuścik.
Dla szkoły rozpoczął się okres dynamicznego rozwoju. W dniu 7 września 1969 roku nastąpiło uroczyste oddanie do użytku całego obiektu. Nadano szkole imię XXV - lecia PRL. Symboliczną wstęgę przeciął przewodniczący Wojewódzkiej Rady Narodowej z Krakowa Józef Nagórzański. Uroczystości szkolne zbiegły się z wielką manifestacją przed pomnikiem ofiar faszyzmu. Szeroko pisała o tym ówczesna prasa.
Lata siedemdziesiąte to okres zwiększenia liczby oddziałów Zasadniczej Szkoły Zawodowej. W 1974 roku otwarto Zasadniczą Szkołę Rolniczą, a w 1975 Zasadniczą Szkołę Zawodową dokształcającą przy Zakładzie Elektronicznym "TELPOD" w zawodzie monter podzespołów elektronicznych.
W 1977 r. powstała w szkole klasa szkoły górniczej w zawodzie ślusarz mechanik urządzeń górniczych, jako filia szkoły przy kopalni Jankowice.
Jak wszędzie w okresie "gierkowskim" nauka płynęła równolegle z wychowaniem ideologicznym, w którym prym wiodły organizacje: Związek Młodzieży Socjalistycznej, późniejszy Związek Socjalistycznej Młodzieży Polskiej oraz ZHP, który przez pewien czas nosił miano Harcerska Służba Polsce Socjalistycznej. One też były organizatorami życia kulturalnego i rozrywek typu rajdy, ogniska, wycieczki, zawody sportowe. Młodzież wyjeżdżała na Ochotnicze Hufce Pracy, np. w 1972 roku 40 osobowa grupa zatrudniona była przez Miejskie Przedsiębiorstwo Remontowo Budowlane w Gdyni.
W 1973 roku po raz pierwszy przeprowadzono w Szczucinie maturę. Zdało ją 34 absolwentów Technikum Mechanicznego.
W roku 1977 szkoła została przemianowana na Zespół Szkół Zawodowych im. XXV - lecia PRL.
W październiku 1985 roku podjęto starania o ufundowanie nowego sztandaru dla szkoły, który został uroczyście przekazany 15 października.
Największym sukcesem dydaktycznym tamtego okresu był udział młodzieży w ogólnopolskiej Olimpiadzie Wiedzy Technicznej. W 1985 r. uczeń klasy IV TZ Grzegorz Szarek zajął w niej II miejsce w Polsce, zaś w 1986 roku finalistami zostali aż trzej uczniowie V klasy TZ, tj.: Grzegorz Szarek, Robert Pietracha, Bogdan Machalski. Obszerny artykuł o nich ukazał się w czasopiśmie Szkoła Zawodowa, a Rozgłośnia Harcerska Polskiego Radia w programie III nadała o nich audycję.
Ustalenia "okrągłego stołu" z 1989 roku sprawiły, że można było "rozluźnić" proces wychowania ideologicznego. W dniu 15 lutego 1990 roku Rada Pedagogiczna podjęła decyzję o rezygnacji szkoły z imienia XXV - lecia PRL, uznając, że imię państwa, które było represyjne i niesamodzielne, nie przynosi placówce chluby.
Po przejściu dyrektora mgr inż. Jana Szuścika na emeryturę z dniem 31 stycznia 1991 roku, kierownictwo szkoły objął mgr Bruno Chrabąszcz.
Od 1 września 1991 roku utworzono Technikum Zawodowe o specjalności elektronika ogólna i Liceum Ogólnokształcące.
W roku 1995 uroczyście obchodzono jubileusz 50 - lecia istnienia szkoły. Z tej okazji odsłonięto pamiątkową tablicę ku czci Jana Rutyny - założyciela szkoły (patrz galeria). W uroczystości wzięła udział córka Jana Rutyny - Anna Sendor. Nowy sztandar szkoły poświęcił ksiądz proboszcz parafii rzymsko - katolickiej w Szczucinie - Józef Przybycień. Okolicznościowy referat wygłosił Kurator Oświaty w Tarnowie - dr Jan Hebda.
Od 1998 roku, wskutek reformy administracyjnej, organem prowadzącym szkołę stał się Powiat Dąbrowski, a organem sprawującym nadzór pedagogiczny - Małopolski Kurator Oświaty w Krakowie. W następnych latach przeprowadzono w szkole wiele prac modernizacyjnych i remontowych. W 1999 roku dokonano adaptacji pomieszczeń warsztatów na 4 nowe sale lekcyjne. W budynku dawnej stolarni urządzono małą salę gimnastyczną.
W 2000 roku oddano do użytku nową, ekologiczną kotłownię gazową, która zastąpiła starą - węglową. W latach 2002 i 2003 nadbudowano poddasze i wykonano spadzisty dach w miejsce dawnego stropodachu, wymieniono stolarkę okienną i wykonano ocieplenie budynku wraz z odnowieniem elewacji. Wokół szkoły położono nową kostkę brukową.
W roku 2002 nastąpiła zmiana nazwy szkoły w związku z reformą oświaty. Szkoła nazywa się obecnie Zespól Szkół Ponadgimnazjalnych. Utworzono też nowy typ szkoły: Liceum Profilowane.
23 listopada 2004 roku zmarł nagle Dyrektor szkoły, mgr Bruno Chrabąszcz. Placówka tym samym poniosła niepowetowaną stratę, gdyż dyr. Chrabąszcz był wspaniałym człowiekiem i niezastąpionym gospodarzem szkoły. To dzięki jego staraniom zmodernizowano budynki szkolne, korytarze, sale lekcyjne oraz uporządkowano otoczenie. Zasługą Dyrektora było również dobudowanie III piętra w budynku głównym szkoły. Różnice w wyglądzie szkoły przed i po modernizacji można obejrzeć w zakładce "Galeria zdjęć". Po śmierci dyr. Chrabąszcza dyrektorem szkoły została mgr Monika Kosińska, będąca dotychczas wicedyrektorem d/s wychowawczych.
W roku 2005 obchodziliśmy jubileusz 60 ? lecia. Uroczystość zbiegła się z nadaniem szkole imienia jej założyciela ? Jana Rutyny. Absolwenci szkoły ufundowali nowy sztandar, w holu na parterze wmurowano tablicę z brązu upamiętniającą osobę Dyrektora Brunona Chrabąszcza. Wydano pamiątkową publikację autorstwa Moniki Kosińskiej pt. ?Nasza szkoła?. (Reportaż z uroczystości obejrzyj w zakładce ?Jubileusz?) Obecnie szkoła jest jedną z najnowocześniejszych placówek oświatowych na Powiślu Dąbrowskim. Doskonale wyposażona w pomoce naukowe, zapewnia młodzieży wysoki poziom kształcenia. Szkoła odnosi sukcesy dydaktyczne i wychowawcze. W roku 2002 w rankingu szkół województwa małopolskiego wśród 145 szkół znalazła się na 31 miejscu. W rankingu Gazety Wyborczej przeprowadzonym na podstawie wyników matur za rok 2005 opublikowanym w kwietniu 2006 roku Liceum Ogólnokształcące w Szczucinie zajęło 46 miejsce w Małopolsce a w zestawieniu według ocen z matematyki 14 ( O sukcesach młodzieży czytaj w dziale "Osiągnięcia").