Co powinieneś wiedzieć o depresji?
Depresja to choroba charakteryzująca się uporczywie utrzymującym się uczuciem smutku, utratą zainteresowania czynnościami, które na ogół sprawiają chorej osobie przyjemność. Często towarzyszy jej niezdolność do wykonywania codziennych czynności. Ponadto u osób cierpiących na depresję występują następujące objawy: brak energii, zmiana apetytu, dłuższy lub krótszy sen, stany lękowe, trudności z koncentracją, niezdecydowanie, niepokój, poczucie bycia bezwartościowym, poczucie winy i beznadziei, myśli o samookaleczeniu lub samobójcze. Depresja dotyka ludzi w różnym wieku, z różnych środowisk i mieszkających we wszystkich krajach. Jest przyczyną cierpień psychicznych i negatywnie wpływa na zdolność cierpiących na depresję osób do wykonywania nawet najprostszych codziennych czynności, a niekiedy prowadzi do zniszczenia relacji z rodziną i przyjaciółmi i niezdolności do pracy zarobkowej. W najgorszym przypadku depresja może być przyczyną samobójstwa.
Depresja nastolatków jest często lekceważona. Jak rozpoznać objawy?
Depresja u nastolatków rzadko jest wynikiem nagłych wydarzeń. Zazwyczaj rozwija się powoli, trochę po cichu i narasta. U młodego człowieka kiełkuje poczucie żalu, samotności i złości, z czasem może całkowicie przestać odczuwać radość i euforię.
Przyczyną objawów depresyjnych u młodzieży może być stres związany np. z dużą ilością nauki w szkole, brakiem akceptacji, prześladowaniem czy zastraszaniem przez rówieśników.
Niestety, często zaburzenia depresyjne, czy wręcz depresja bywają mylone z klasycznym buntem nastolatka.
- Granica między objawami depresji a buntem może być – i jest – bardzo płynna. Każda zmiana w zachowaniu dziecka powinna zaniepokoić, zarówno nauczycieli, rodziców i najbliższych przyjaciół. Gdybyśmy mieli różnicować bunt młodzieńczy od depresji, taki klasyczny bunt wieku dorastania będzie przebiegał w sposób eksploracyjny, czyli dziecko będzie pogłębiało swoje rozmaite aktywności, a nie się z nich wycofywało – mówi dr Tomasz Srebrnicki z Kliniki Psychiatrii Wieku Rozwojowego WUM.
Jak rozpoznać, że nastolatek cierpi na depresję?
Nie tylko smutek, apatia i zamykanie się w sobie mogą świadczyć o depresji. Młodzi ludzie, którzy nie radzą sobie z emocjami i cierpią na depresję, mogą być również pobudzeni i agresywni, a także szukać zapomnienia w używkach lub w świecie wirtualnym.
Objawy, które mogą wskazywać na depresję u nastolatka:
- drażliwość, chwiejność nastroju, impulsywność, pobudzenie psychoruchowe;
- obniżony nastrój, apatia, ciągły smutek, niechęć do aktywności, które wcześniej sprawiały radość;
- wycofanie się z relacji z rówieśnikami i rodziną, brak energii, bezczynność;
- pogorszenie zdolności intelektualnych, problemy z koncentracją, pamięcią, gorsze stopnie w szkole;
- zmiana apetytu - jego brak, chudnięcie lub przeciwnie – objadanie się;
- problemy ze snem - bezsenności lub nadmierna senność, niechęć do porannego wstawania;
- skargi na nudę, poczucie beznadziei;
- zaniechanie dbałości o wygląd;
- ciągła suchość w ustach;
- krytycyzm wobec siebie, nadwrażliwość z powodu odrzucenia, poczucie winy;
- nasilone skargi na dolegliwości fizyczne – np. bóle brzucha, głowy;
- lęki, pozostawanie w stałym napięciu i odczuwanie nieuzasadnionego niepokoju;
- autoagresja, samookaleczenie się, odurzanie (alkohol, leki, narkotyki);
- zainteresowanie tematyką śmierci i samobójstw.
Oczywiście każdy może mieć trudniejsze dni i takie objawy mogą się pojawić. Nie zawsze jest to depresja, zależy od czasu trwania, nasilenia i innych czynników. Dlatego zawsze warto szukać profesjonalnej pomocy.
Depresji można skutecznie zapobiegać i można ją leczyć. Leczenie na ogół obejmuje terapię wymagającą prowadzenie rozmowy
lub przyjmowania leków przeciwdepresyjnych lub połączenie obu metod.
Pamiętaj!
Dla osoby chorej na depresję niezwykle ważne jest wsparcie. Złość i szyderstwa nie pomogą jej uporać się z chorobą. Depresja to nie fanaberia i nie można z niej ,,wyjść'' jak za pstryknięciem magicznej różdżki. Pomoc i wsparcie w leczeniu choroby są niemal tak ważne, jak sama terapia. Bagatelizowana depresja może doprowadzić młodego człowieka nawet do próby samobójczej.
Rozmowa z osobami, którym się ufa może być pierwszym krokiem do wyjścia z depresji.
Gdzie szukać pomocy?
- Poradnie Zdrowia Psychicznego,
- Ośrodki Interwencji Kryzysowej,
- Poradnie Psychologiczno-Pedagogiczne (dla dzieci i młodzieży).
- Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży 116 111
- „Antydepresyjny Telefon Zaufania” prowadzi Fundacja ITAKA – Centrum Poszukiwań Ludzi Zaginionych. Wystarczy w każdy poniedziałek od godziny siedemnastej do dwudziestej zadzwonić pod numer (22) 654 40 41, by porozmawiać z psychiatrą. Psychologowie Fundacji ITAKA udzielają w tym zakresie również porad e-mailowych. Wystarczy napisać do nich na adres:
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. . - 800121212 – Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka jest bezpłatny i czynny od poniedziałku do piątku w godzinach od 8.15 do 20.00. Każdy, kto zadzwoni po godzinie 20.00 lub w dni wolne od pracy może przedstawić swój problem i zostawić numer kontaktowy. Pracownik telefonu zaufania na pewno oddzwoni.
- Warszawskie STOWARZYSZENIE AKTYWNIE PRZECIWKO DEPRESJI. Tu chorzy na depresję znajdą profesjonalną pomoc. Przez cały rok stowarzyszenie udziela też porad e-mailowych:
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. , a także prowadzi aktywny fanpage na Facebooku.
http://www.synapsis.pl/
http://depresja.org/
https://forumprzeciwdepresji.pl
https://zdrowie.radiozet.pl/Psychologia/Depresja/Depresja-u-nastolatkow-jak-rozpoznac-objawy-i-leczyc-depresje